dla ozdoby

См. также в других словарях:

• ozdoba — ż IV, CMs. ozdobabie; lm D. ozdób 1. «to, co ozdabia, upiększa, przystraja; element, motyw zdobniczy» Ozdoby architektoniczne. Ozdoby retoryczne, stylistyczne. Włosy były jej największą ozdobą. Nie nosiła żadnych ozdób. przen. «chluba, duma,… …   Słownik języka polskiego

• cukier puder — {{/stl 13}}{{stl 7}} cukier w postaci proszku dodawany do ciast i używany do posypywania z wierzchu wyrobów cukierniczych (dla lepszego smaku i dla ozdoby) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wolisz pączki z lukrem czy z cukrem pudrem? {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• okładzina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. okładzinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wierzchnia warstwa ściany lub innej części budynku wykonana z kamienia lub innego materiału, dla zabezpieczenia przed uszkodzeniami… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przystrajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przystrajaćam, przystrajaća, przystrajaćają, przystrajaćany {{/stl 8}}– przystroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przystrajaćstroję, przystrajaćstroi, przystrajaćstrój, przystrajaćstrojony {{/stl 8}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brązować — ndk IV, brązowaćzuję, brązowaćzujesz, brązowaćzuj, brązowaćował, brązowaćowany «pokrywać powierzchnię przedmiotów powłoką z brązu lub warstwą farby albo emalii, zawierającej drobno sproszkowany brąz, dla ozdoby bądź zabezpieczenia przed korozją»… …   Słownik języka polskiego

• ćwiekować — ndk IV, ćwiekowaćkuję, ćwiekowaćkujesz, ćwiekowaćkuj, ćwiekowaćował, ćwiekowaćowany 1. «nabijać ćwiekami» 2. bud. «wciskać, wbijać dla ozdoby w świeży mur kamyki, kawałki szkła itp.» …   Słownik języka polskiego

• falbana — ż IV, CMs. falbananie; lm D. falbanaban «marszczony pas tkaniny, przyszywany dla ozdoby do odzieży damskiej, firanek itp.» Koronkowa, tiulowa, suta falbana. Suknia z falbaną. Obszyć, ozdobić coś falbaną. ‹fr., wł.› …   Słownik języka polskiego

• galwanizacja — ż I, DCMs. galwanizacjacji, blm 1. techn. «powlekanie, głównie przedmiotów metalowych, cienką warstwą innego metalu za pomocą elektrolizy, w celu ochrony przed korozją, otrzymania żądanych właściwości fizycznych lub dla ozdoby (złocenie,… …   Słownik języka polskiego

• galwanostegia — ż I, DCMs. galwanostegiagii, blm techn. «powlekanie, głównie przedmiotów metalowych, cienką warstwą innego metalu za pomocą elektrolizy, w celu ochrony przed korozją, otrzymania żądanych właściwości fizycznych lub dla ozdoby (złocenie, srebrzenie …   Słownik języka polskiego

• pantarka — ż III, CMs. pantarkarce; lm D. pantarkarek «Numida meleagris, ptak z rodziny o tej samej nazwie, z rzędu kuraków, o ciele krępym i pstrym upierzeniu; w stanie dzikim żyje w Afryce, hodowany w Europie i Ameryce ze względu na smaczne mięso, jaja i… …   Słownik języka polskiego

• perlica — ż II, DCMs. perlicacy; lm D. perlicaic zool. «Numida meleagris, ptak z rodziny o tej samej nazwie pochodzący z płd. i środkowej Afryki, charakteryzuje się upierzeniem białym, perłowoszarym lub niebieskim z białymi cętkami, hodowany ze względu na… …   Słownik języka polskiego